Nin, van bisschopsstad naar slaapdorp

We hebben Trogir de rug toegekeerd en zijn in Nin beland. 20 km ten noordoosten van Zadar. Bisschop Grgur Ninski heeft een belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis van Nin. Wat er nu nog rest is een dorpje met zijn standbeeld en een prachtig wit kerkje. Verder lagunes met zandstranden (ja hier dus wel), modderbaden en zoutwaterbekkens. Vanaf Nin zie je het eiland Pag. Een maanlandschap waar je werkelijk geen leven ziet. Niets is minder waar. Vele schapen zorgen voor de beroemde kaas Paški sir, die als voorgerecht veel wordt aangeboden. Wat eten die schapen dan, want er is geen grassprietje te bekennen op deze maan. Eilandkruiden en zout zijn hun dagelijkse hap en daar krijg je dus een heerlijke kaas van. Een vorig per ongeluk doorgestuurd reisverslag was er geen. Het ging nl. over baba. Dat betekent grootmoeder in het Kroatisch. Deda is grootvader. Op de camping in Trogir stonden we tegen het woonhuis van een échte baba. Ze woont daar met kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen in één groot huis. Helaas is het niet gelukt om een goede foto van haar te maken. Maar we nemen haar mee naar huis in onze gedachten. We staan nu op een kleine camping van Ivo, een 83 jarige man. De schoonmaak wordt verzorgd door ook al een oudere dame. We hebben nog niet kunnen ontdekken wat hun relatie is. Een camping waar er niet veel meer van zijn. De stroom valt geregeld uit, maar gaat ook snel weer aan. Douches met muntjes, die je buiten de doucheruimte moet vullen, waardoor je al geen warm water meer hebt als je terug bent onder de douche. Veel kleine buscampers, oud en jong, staanplaatsen kris en kras door elkaar. Wunderbar und das Wetter auch. Dit is natuurlijk weer een citaat van een buurman.